بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (hiit) بر عوامل خطرزای قلبی و عروقی هموسیستئین، پروتئین واکنش گر c و ترکیب بدنی مردان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: سطح بالای مارکرهای پیش التهابی هموسیستئن و پروتئین واکنش­گر c (crp) موجب عوارض متعددی ازجمله آترواسکلروز، ترومبوز وریدی و مشکلات متعدد قلبی – عروقی می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر عوامل خطرزای قلبی و عروقی هموسیستئین، پروتئین واکنش­گر c و ترکیب بدنی مردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 20 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان با شاخص توده بدنی بین 25 تا kg/m230، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تناوبی با شدت بالا (hiit)، به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت بالای 90 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و بعد از تمرین مقادیر هموسیستئین، crp پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن (bmi) و نسبت دور کمر به دور لگن (whr) محاسبه شدند. داده­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 p<تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد، 12 هفته تمرین hiit، بر کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و hs-crp، وزن بدن، درصد چربی، bmi و whr در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تأثیر معناداری داشته است (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که 12 هفته تمرین تناوبی پُرشدت به عنوان یک روش غیرتهاجمی، می­تواند اثر مثبتی بر کاهش میزان هموسیستئین و hs-crp و برخی از شاخص­های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه وزن داشته باشد.